ตะโกนก้องฟ้า บอกว่า บ่เอาอ้ายแล้ว
เข็ดคักแล้ว หลาบคักแล้ว ผู้ชายหลายใจ
คันอ้ายมาหา คันอ้ายมาง้อ สิไล่หนีไปให้ไกล
สิบ่ยอม ให้คนหลายใจ ย้อนมาทำเจ็บ
แต่พอได้ยินคำว่า ขอโทษ
จักความโกรธ มันแล่นหนีไปใส
หังได้เห็นน้ำตาอ้ายไหล
หัวใจมันสิพร้อมสิยอม
ยอมให้คนส่า ว่าเป็นอีหน้าโง่
ยอมให้คนโห่ ว่าบ่เก่ง คือเว้า
ยอมให้หมู่ซัง ย้อนให้อภัยเขา
ยอมกลืนคำเว้า เอาอ้ายคืนใจ
เหตุผลเดียว ย้อนคำว่าฮัก
บ่ฮู้ดอกว่าจักสิเจ็บอีกมื้อได๋
ถึงแม้บ่เหลือ แล้วความไว้ใจ
แต่ย้อนฮักอ้าย สุดท้าย จังได๋กะยอม
ภาวนา ให้อ้าย แนมเห็นค่า ในฮักน้อง
อย่าสิย่อง ใจกันคักหลาย
ยอม ฮับอยู่ ว่า น้องใจง่าย
แต่มันฮักอ้าย อีหลี
ยอมให้คนส่า ว่าเป็นอีหน้าโง่
ยอมให้คนโห่ ว่าบ่เก่ง คือเว้า
ยอมให้หมู่ซัง ย้อนให้อภัยเขา
ยอมกลืนคำเว้า เอาอ้ายคืนใจ
เหตุผลเดียว ย้อนคำว่าฮัก
บ่ฮู้ดอกว่าจักสิเจ็บอีกมื้อได๋
ถึงแม้บ่เหลือ แล้วความไว้ใจ
แต่ย้อนฮักอ้าย สุดท้าย จังได๋กะยอม
เหตุผลเดียว ย้อนคำว่าฮัก
บ่ฮู้ดอกว่าจักสิเจ็บอีกมื้อได๋
ถึงแม้บ่เหลือ แล้วความไว้ใจ
แต่ย้อนฮักอ้าย สุดท้าย จังได๋กะยอม